Uyanın ey insanlar, bizler makinalaşıyoruz!

  Ben bir şiir yazdığımda Ömer Hayyam'dan, Nietzche'den kalıntılar bulunur. Bir söz söylediğimde Dostoyevski ara ara kelimelere dokunur. Etkilendiğim kişiler ve her şey benim davranışlarımı şekillendirir. Ben bir insanım, geçmişten ve gelecekten, şimdiden etkilenerek kendi fikirlerimle harmanladığım şeylere eser derim.

Yapay zeka şu sıralar bunu daha iyi bir şekilde ve daha çok veriyle yapıyor. Aslında düşünme daha doğrusu çalışma prensibimiz aynı. Veriyi alır ve duruma göre en iyi şekilde ortaya koyarız.Yapay zeka bugünlerde bizi son derece şaşırtıyor ve de korkutuyor. Korkumuzun nedeni bizlerin taklit edilebilir olması ve eşsiz olmadığımızın farkına varmak. Sonumuzun geldiğini düşünmek ve işsiz kalma korkusu. İnsanlar kendilerini değerli görmekten hoşlanan egoist canlılardır. Bu yüzden tanrının sadece insanık için var olduğunu ve sadece insanların günlük yaşantıları ile ilgilendiğini, dolayısıyla bu konularda düzenleme getirdiğine inanıyorlar. Fakat girişte anlattığım gibi olaylara baktığımızda göreceğiz ki bizler insansı özellikleri geliştirerek süper insansı ve kısmi sonsuz bir şey yaratıyoruz. Bu çağda insanlık şuna kanaat getiriyor ki bu çağın  tanrısı biziz! Bu tanrı olmak fikri kulağa hoş gelse de fazla sürmeyeceğine inanıyorum. Çünkü yeni, süper tanrılar yaratıyoruz.
Uyanın ey insanlar, bizler makinalaşıyoruz!